MECZUP (27 Eylül 2016)
O nasıl bir gündü ki öyle, hep asıktı yüzün
Gözlerinde bir kırmızılık, yüzündeyse hüzün
Eğer gelmediyse geceden sonraki gündüzün
Dirensin gönül evin, "Allah" desin son sözün...
O nasıl bir ateşti ki öyle, ta içine kadar daldın
Günlerce, haftalarca içinde bıkmadan yandın
Ateştir bu, yakınca gülzar mı eder sandın?
Öyle bir aldandın ki, bilirim, artık usandın...
O nasıl bir mezardı ki öyle, bitkin ruhuna eşti
Saatlerce kalakaldın, saatler galiba beşti
Mezar taşlarında o mânâ giderek derinleşti
Sanırım artık bu diyardan, gidişin kesinleşti...
Öyle bir çığlıktır ki sendeki, dağlar yürekleri
Çığlığındaki sessizlik, sağır etmez kimseleri
Yakar, yıkar, yıpratır kurulan bütün düşleri
Ve senden geriye yalnızca,
"Kalır bir meczubun sessiz yürüyüşleri..."
Mazharî
Yorumlar
Yorum Gönder