CEMİLE

CEMİLE (27 Eylül 2016)

Gittin gideli hiç sormadın, sormazlar mı neden?

Yıllar geçip gitti hâlâ bîhaber yaşıyorum senden.

Bir kuş mu oldun, melek mi yahut kelebek mi?

Yoksa kelebeklerin konduğu eşsiz bir çiçek mi?

Güzel yüzün ve tebessümün hâlâ yaşıyor tek fotoğrafta.

O fotoğraf ki, senden kalan tek hatıra odamdaki rafta.

Rüyalarda buluşuyorduk hani, yoksa beni unuttun mu?

Hayır inanmam! Sevilen seveni bir an olsun unutur mu?

Seni özlemek nasıl yakıyor bu yüreği, hiç bilir misin?

Toprağını sıkıp 'Gel!' diye haykırsam geri gelir misin?

Aklımdan çıkmıyor o vedasız gidiş, beni benden aldı.

Söyle! Ayrılmamak üzere kavuşmak, mahşere mi kaldı?

Ayrılık acısının ne olduğunu ben sende tattım.

Tattığım acıların en büyüğüydü... İçime attım.

Alışmış değilim yokluğuna, sadece rol yapıyorum

Adını yaşatma gayesiyle kendimi teselli ediyorum.

Bahçede iki güzel çiçek vardı: Biri sen, diğeri cemile...

Şimdi ne sen varsın ne de sana benzeyen cemile...

Mazharî